Mevrouw Crevits, ben u hiervan op de hoogte?
- Details
- Geschreven door Marijke Debrandere Marijke Debrandere
- Categorie: school school
- Gepubliceerd: 08 juni 2017 08 juni 2017
- Hits: 2302 2302
Kabinetsbezoek Crevits
De minister van Onderwijs Hilde Crevits was niet aanwezig op de scholierenmars in februari, een gemiste kans voor haar om te spreken met een grote groep jongeren die op een dynamische manier hun boodschap verkondigen.
Daarom nodigde de minister ons uit om langs te komen op het kabinet. Door een onverwachte wijziging in de agenda van de plenaire vergadering van het parlement, moesten we de afspraak nog even uitstellen. Maar van uitstel komt zeker geen afstel. 21 juni staat al in haar agenda om ons te ontvangen.
Een goed voorbereid man/vrouw is er twee waard!
Daarom kwamen acht jongeren bij elkaar om dit gesprek voor te bereiden. Om helemaal zelfzeker onze boodschap duidelijk te maken en ons spervuur aan vragen voor te bereiden.
De strijdvaardigheid in de groep lag hoog: de minister is verantwoordelijk voor de hoge schoolkosten en het is haar taak om die te verlagen. Met die ingesteldheid kon het niet meer mis.
De focus ligt opnieuw op de thema's schoolkosten en onderwaardering.
Fedde: Ik kan niet mee op eindejaarsreis omdat het te duur was, wij konden dat niet betalen. Daarom moest ik een hele week in de studie zitten niets doen, ze hadden niet eens iets nuttigs voorzien. De rest van het schooljaar ben je dan de arme die niet meekon en sta je buiten de klasgroep.
Dimi: In de vakanties ga ik werken om bij te dragen aan alle schoolkosten. Dit jaar moesten we 1683,65 euro aan materiaal en boeken betalen. Daarnaast moet ik ook mijn GIP maken, wat mij al 700 euro gekost heeft.
Jari: Ik zit in het deeltijds onderwijs op het VTI, daar behandelen ze ons echt als het uitschot. Als er iets kapot is of niet opgeruimd, zal het wel onze schuld zijn. Onze stageplaats moeten wij zelf zoeken en regelen. Als je dan niet op tijd iets vindt, heb je pech. Je hebt niets bijgeleerd, terwijl ik net naar het deeltijds gegaan ben om veel praktijk te hebben.
Vooral uit de vragen blijkt de strijdvaardigheid:
- Hoe zou u het vinden als je zelf je facturen niet kan betalen?
- Bent u hiervan al op de hoogte? Waarom doe je er dan niets aan?
- Waarom wordt school alleen maar duurder?
- Die kostenraming gaat voor ons het probleem niet oplossen. Moeten we nog 2 jaar wachten?
-
Als het in Finland gratis kan, waarom hier dan niet?
Hoe moet het nu verder? Reactie toevoegen
